Foto's Marina

Nou, nu hebben we toch wel een aardige selectie van onze ca. 1500 foto's, niet waar? De rest kunnen jullie op afspraak bij ons komen kijken (vergeet niet je slaapspullen mee te nemen en wat dagen vrij te regelen want het wordt een lange zit ;-) )

Alle kinderen in Jemen waren ongelooflijk schattig, maar aan kindertjes als deze kon je zien hoe arm het land nog is. Pluizig haar, vliegjes, vaak ook vlekkerige gezichten als gevolg van vitaminetekort - en er waren helaas veel van dit soort kindertjes.

Voor onze 'bescherming' reed op het traject Sana'a - Shihara en in de omgeving van Marib (woestijn) een militair escorte mee. Deze jochies van 16 jaar met hun kalashnikovs en mitrailleur waren echter eerder een lachwekkend gezicht dan dat ze ons een gevoel van veiligheid gaven. Lieve jongens hoor, daar niet van, maar of ze echt actie hadden ondernomen in geval van nood...?
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie heeft de mooiste henna hand? We laten het aan jullie over om te raden welke hand van wie is (hand nr. 5 is van reisgenote Josien). Onze handen werden overigens beschilderd door 2 zussen van een jongen die in de funduq van Menakha 'werkte'. Zijn ene zus was 20, op haar 14e getrouwd en had inmiddels 6 (zeer schattige) kinderen. Haar eigen handen zagen er nog heel 'jong' uit, maar haar gezicht was al aardig 'geleefd'.

Gewoon omdat een vrouw in het zwart gesluierd is, wil nog niet zeggen dat ze niet ontzettend hartelijk en verwelkomend is en ook niet dat ze niet op de foto zou willen. Sterker nog, deze foto is alleen genomen omdat de twee dames op ons afstapten met dit verzoek. Weer wat vooroordelen die lekker niet kloppen!

Het suikerfeest duurt 4 dagen en gedurende al die dagen zagen we prachtig uitgedoste kinderen op straat lopen. Echt een feest om te zien.

Ons Abbey Road moment midden in de woestijn. De Beatles kunnen trots op ons zijn!

Een erg leuke familie in Sana'a. De vrouw naast Marina wist eerst niet of ze wel op de foto wilde, maar haar zoon moedigde het aan en stiekem vond ze het eigenlijk ook wel erg leuk.

Komen we aan bij het hotel in Seyun, was het zwembad nog leeg! Gelukkig hebben ze meteen de kraan voor ons opengedraaid - 't is wel erg decadent midden in de woestijn, maar na een rit van 12 uur de dag ervoor was het heerlijk om het een dagje rustiger aan te kunnen doen en even bij te tanken. Het was tenslotte ook nog vakantie. :-) 's Avonds vlogen er grote vleermuizen over het zwembad - zag er erg mooi uit!

Ach ja, beetje toeristisch moment in de woestijn op de rit terug van Sif naar Sana'a. We kregen een kopje thee aangeboden en het was een hele klus om dat op te drinken met zo'n doek voor je mond. Je krijgt het ook erg benauwd met zo'n lap voor je gezicht - lekker synthetisch materiaal, dat heeft vast geen vrouw bedacht!

Foto's Manon

Alstublieft!:

Tijdens de Ramadan hingen alle winkels vol feestjurkjes - elk meisje draagt tijdens het suikerfeest namelijk zo'n prachtig prinsessenjurkje; de jongens lopen in nieuwe colbertjasjes (en de kindertjes met wat vlottere ouders dragen 'gewoon' leuke kleding waar je geen kiespijn van krijgt)

Uitzicht over de bergen, terrassen en valleien bij het noordelijke bergdorpje Shihara.

Onze funduq in Kaukabam. Een kamer, dunne matrasjes, je eigen lakenzak en als het nodig is (en dat is het zeker, in de bergen) krijg je een deken. Eenvoudig gemeenschappelijk sanitair (zeker hier: als je naar het toilet ging, zag je vervolgens je ontlasting via het doucheputje naar boven borrelen - erg smakelijk) en een ruimte waar je gemeenschappelijk kunt eten. Veel stelt het niet voor, maar voor af en toe een nachtje is het prima te doen (om in het volgende hotel gelukkig weer lekker uitgebreid te kunnen douchen!!)

Miss Wadi - lunchstop in een droge rivierbedding op weg naar ik denk Taiz. Een plaatselijk jongetje deelde bloemetjes uit aan de dames in het gezelschap.

Amin laat zien dat een traditionele Jemenitische 'rok' (futa) prima te combineren is met Hollandse merkkleding en Hassan doet alsof hij uit een palmboom groeit ;-)

Als je denkt dat dit er niet uitziet, dan geven we je geen ongelijk. Dit is een foto van ons "vet cool restaurantje" in Taiz. Tijdens de Ramadan zijn de restaurantjes van 6-7 open, daarna is er niets meer te krijgen. Wij werden hier met z'n zessen naar het dakterras helemaal boven gebracht en hadden daar een magnifiek uitzicht over de stad. Het eten was ook prima te doen (draadjesvlees ipv de eeuwige kip). Ze hadden wel een afzuigkap, maar die werkte niet zo goed en je wilt niet weten hoe ongelooflijk vet alles was - de ramen, traptredes, muren... echt alles! Wonder boven wonder hebben we geen darmklachten hieraan overgehouden en we zijn zelfs ongeschonden de glibberige trappetjes afgekomen. Absoluut een vet restaurant! :-)

Boven en onder: nergens in Jemen loop je alleen over straat. Zelfs als je denkt dat een stadje uitgestorven is, hoef je maar naar boven te kijken of je ziet overal kindertjes uit ramen hangen, 'sura! sura!' ('foto! foto!') roepend.

Stel: je favoriete president heeft de verkiezingen gewonnen, het is net Onafhankelijkheidsdag geweest én het is Suikerfeest - dan is het natuurlijk volstrekt logisch dat je de Vader des Vaderlands in de bloemetjes zet.
Je kunt niet naar Jemen gaan en geen Jambiya kopen natuurlijk. De kalashnikov markt hebben we helaas moeten missen, maar geen douaneambtenaar in Nederland die moeite heeft met het invoeren van dolken, gelukkig.

Foto selectie Sas

Sana'a by night. Deze sprookjesstad kreeg 's avonds een extra mooie aanblik door de schitterende verlichting. Alhoewel er in de oude stad 's avonds weinig te beleven viel, was het zeker de moeite waard om lekker te struinen door de idyllische steegjes.

Een aanblik van een rivierbedding die dwars door Sana'a loopt. Bij gebrek aan water wordt deze weg gewoon door dagelijks verkeer in beslag genomen.

De mafresh in Menaka waar we na een heerlijke maaltijd van wederom gebraden kip met brood en rijst, aan het genieten zijn van een heerlijk non AL-chohol (Arabische schrijfwijze op menukaarten :-) biertje. Het verbaasde ons elke keer weer hoe heerlijk zo'n alcohol-vrij biertje kon smaken.

Marina en Manon zijn aan het genieten van een heerlijk stukje brood!

Al Mahwit was het eerste dorpje tijdens onze reis waar we niet echt de schoonheid van hebben kunnen ontdekken (in tegenstelling tot wat deze foto laat zien). De sfeer was wat minder relaxed, maar desondanks was onze eerste "ga-zelf-op-zoek-naar-een-restaurant" ervaring tijdens de ramadan een onvergetelijke!

Onze eerste Qat ervaring was zichtbaar geen succes. De tranen sprongen ons letterlijk in de ogen tijdens het kauwen op de zogenaamde ficus blaadjes. Maar wie niet waagt die niet wint en we konden toch niet zomaar een oordeel vellen zonder eerst zelf een poging te wagen. Duidelijk niet voor herhaling vatbaar!

Manon die stickers aan het uitdelen is aan kinderen. Telkens weer een prachtig plaatje om te zien hoe een kinderhart snel gevuld is met een simpel stickertje...

Een foto op speciaal verzoek van Rasheed, onze chauffeur, gemaakt als aandenken. Deze zal dus zeker met de post naar hem toegestuurd worden.

Foto's Josien

Een kleine greep uit de foto's van reisgenote Josien waar wij op staan:

Desert lady Marjan

Twee leden van de Mokbel fan club. Foto genomen tijdens de rit van in totaal 13 uur van Sif naar Sana'a. Een paar dagen ervoor had Mokbel de auto van Rasheed over genomen en reed met ons weg, Rasheed geheel beduusd achter zich latend. Die mocht vervolgens de passagiers van Mokbel vervoeren. Nee, we hebben geen lol gehad deze vakantie! ;-)

Jemen's Next Top Model showt een traditionele Jemenitische bruids hoofdtooi. Een van onze reisgenoten had dit als souvenir gekocht.

Uitzicht over het dorpje Jiblah en Marina die bloemetjes plukt voor haar verzameling/fotoboek.

Nog wat foto's van Marjan

Gewoon omdat ze te leuk/mooi zijn of teveel herinneringen bevatten om niet te plaatsen.

Mannen in Sana'a, op een rustige manier de dag doorbrengend tijdens de Ramadan. Achter de gesloten deuren bevinden zich winkeltjes (veelal overdag dicht en 's nachts open - tijdens Ramadan is het 's nachts om 4 uur drukker dan overdag!).

Amin op een rotsblok in een wadi onderweg van Al Mahwit naar Menakha (volgens Marjan en dat zal absoluut kloppen, maar bij mij roept dit geheel geen herinneringen op!)

Een foto van de Wahfa & Jamil Fan Club (voor het verhaal van Wahfa, zie het bericht en de foto in het stuk hieronder).

Hassan (links) en Amin (in het wit) bij een tankstop ergens onderweg. Dwz. wij moesten tanken en zij waren op ons aan het wachten.

Foto selectie Marjan

Het is natuurlijk niet te doen om een selectie te moeten maken uit 400 prachtige foto's van een super vakantie in het meest fotogenieke land ter wereld. Hierbij een minieme selectie van foto's genomen door Marjan:

Marjan haar aanstaande schoonvader! Deze charmante gentleman kwamen we tegen op de qatmarkt van Sanaa, vertelde ons honderduit over qat (hij in het Arabisch, wij in het Nederlands maar we verstonden elkaar perfect), verdween toen even en kwam terug met zijn twee nog ongehuwde zoons. Jemeniet zoekt vrouw - op wie zal de keuze vallen? Wordt ongetwijfeld vervolgd...

Zonsondergang boven het hoge, ruige, prachtige en haast onbereikbare bergdorpje Shihara. De mannen haasten zich naar de moskee.

Jongen haast zich naar de moskee met lekker eten aan het einde van het vasten. Elke dag tijdens de Ramadan snellen mannen tegen zonsondergang naar de moskee voor het gebed en om daarna gezamenlijk met elkaar het vasten te breken.

Wahfa en haar buurjongetje Ibrahim en broertje Jamil. Wahfa kwamen we tegen tijdens ons rustdagje in het bergdorpje Menakha. Ze passeerde ons op haar ezeltje om met haar broertje en zussen bij de put water te halen voor het gezin. Eerst was ze erg verlegen, later wilde ze toch op de foto en ze was gewoon zo lief dat we haar alle vier wilden adopteren. Haar naam deed ze eer aan, want zo schattig als ze was, als ze haar waffel open trok klonk ze als een mini viswijfje in spé!

3 Van onze chauffeurs tijdens een qatsessie in de mafraj (gemeenschappelijke ruimte) van de funduq van Menakha. Hassan (links) kauwt geen qat, Rasheed en Mokbel hebben al aardig wat blaadjes in hun wangen gepropt...

... maar het haalt het nog niet bij de qatwangen van sommige van deze mannen. De man helemaal links en nummer 3 van links hadden eerder die avond een prachtige dolkendans uitgevoerd en zagen er niet onaardig uit. Maar nadat je ze hebt zien peuzelen aan een bos ficusbladeren die ze in hun wangen proppen, gaat toch veel van de charme verloren. Het ziet er gewoon echt niet uit, volwassen mannen die plantenblaadjes eten.

Gewoon een foto om te laten zien dat wij ook op vakantie waren. Genomen ergens in Ibb, wachtend tot we de auto in konden omdat Rasheed nog wat slaapachterstand aan het inhalen was. :-)

Amin (chauffeur) dansend op zijn of onze muziek bij de jeep. Kon hij zich ook even uitleven. In zijn auto werd namelijk geen muziek gedraaid of alleen heel zacht, want hij had "old people" in zijn jeep.

Prachtig moment in de woestijn - Amin leert Hassan een traditionele jemenitische dans.

De sprookjesstad Sanaa. Er zijn geen woorden om te beschrijven hoe prachtig mooi deze stad is.

De mannen!!!

Als Marjan onze 3 Belgische reisgenoten tegenkwam, begroette ze hen met een hartelijk "De BELGEN!!!!", dus hierbij presenteren we trots onze chauffeurs.... de MANNEN!!! :-)

Van links naar rechts: Amin (51 jaar, super vriendelijk, bedachtzaam, zachtmoedig, kon erg mooi dansen (Jemenitische dolkendans); Hassan (27 of 28 jaar, op het eerste gezicht een wat gereserveerde man uit een bergdorpje in het noorden, hield zich als enige strikt aan de Ramadan (ook tijdens de mega lange reisdagen niets gegeten of gedronken), toen die eenmaal voorbij was maakte hij continu grapjes, bleek goed Engels te spreken en was gewoon in alle opzichten echt een lieve, goede man - gaf geld aan alle bedelaars, deelde altijd zijn voedsel met anderen), onze Rasheed (24 jaar, pastte heel goed bij ons gevoel voor humor en zolang hij geen qat aan het kauwen was, was het een schatje en hebben we het bijzonder met hem getroffen; was de enige die geen traditionele kleding droeg); en helemaal rechts de charmeur Mokbel (51 jaar, altijd met pretlichtjes in zijn ogen; onze dag was niet goed begonnen als Mokbel ons geen hand had gegeven; hield ondertussen alles en iedereen goed in de gaten).

Er was nog een 5e chauffeur, maar daar had iedereen problemen mee (incl. de chauffeurs zelf). Deze foto is genomen na onze laatste reisdag, toen we samen met hen en reisgenote Josien in Sana'a uit eten zijn gegaan. Een super geslaagd afscheidsavond waarop iedereen wel wat emotioneel was dat het voorbij was.

Soundtrack van onze vakantie

Een van de leukste aspecten van de vakantie was wel het contact met de (jeep)chauffeurs, in het bijzonder die van onze jeep: Rasheed, door ons in de auto aangeduid met Rikkie (met z'n sikkie en z'n zakkies voor z'n takkies (qat) ) zodat hij niet doorhad dat we het over hem hadden.


Hisham Abbas - Fainu (klik op het pijltje om de clip af te spelen)

Rasheed was met z'n 24 de jongste van de 5 chauffeurs en had een plastic zak vol cassettebandjes. In de loop van de vakantie sprongen er een paar artiesten uit die we vervolgens helemaal grijs gedraaid hebben. De chauffeurs en reisgenoten achter ons konden onderweg volop meegenieten van onze dansbewegingen en arme Rikkie heeft vast inwendig in een deuk gelegen van onze pogingen om in het Arabisch mee te zingen. We wisten toen bijvoorbeeld niet dat dat ene Rammstein-achtige nummer, met een sample uit Kraftwerk's Zombie Nation, "Ya Rmoushha", het Arabisch is voor.... "Haar Oogwimpers". Euh, rock on dude! :-)


Ehab Tawfiq - Tetraga Fea (klik op de pijl om de clip af te spelen)

Onze grote favorieten waren 2 Egyptische zangers, Hisham Abbas en Ehab Tawfiq. We hebben de cassettebandjes meegekregen, dus nadat ze op CD zijn gezet kunnen we volop meezingen thuis. Ehab heeft afgelopen april al opgetreden in de Rai, dus tegen de tijd dat hij nog een keer komt kunnen we foutloos alle teksten meezingen!

Wij blijven in Jemen - kom ons maar opzoeken!!

mail 26 oktober, Sana'a

Lieve allemaal,

het schijnt dat we over een uurtje of 5 richting het vliegveld vertrekken maar wij denken er ernstig over na om ons door onze chauffeurs te laten ontvoeren. Dit is een veels te mooi, vriendelijk, leuk, ontspannen, bijzonder land om te verlaten.

Het heeft even wat langer geduurd voor we weer wat van ons konden laten horen. We hebben tussentijds een keer geprobeerd te mailen, maar na 20 minuten waren we nog niet verder gekomen dan het inlog scherm van hotmail. Dat schoot dus niet op.

En jeetje, wat is er enorm veel gebeurd sinds we aan de ficus hebben geknabbeld! Ons hele reisschema is omgegooid omdat de weg tussen Aden en Ataq als onveilig werd bestempeld. In plaats daarvan hebben we het hele land andersom doorkruist (alsof je vanuit Amsterdam via Kopenhagen naar Zuid Spanje reist, zeg maar, en dan in bloedverzengende hitte) - en weer terug. Ach ja, we hebben ontzettend leuke chauffers gehad, dus terwijl de rest van de groep voor de zoveelste fotostop uit de jeep stapte, zijn wij gaan dansen, Arabische liedjes zingen, honkballen met losliggend afval, voetballen met kinderen en kaarten natuurlijk.

Gisteren een prachtige rit door de woestijn meegemaakt. Onze chauffer, Rasheed, stond even zijn jeep af zodat eerst Marina en vervolgens Sas een flinke rit over het zand konden maken. Kon hij ondertussen nog wat ficus blaadjes naar binnen werken. Marina zorgde ervoor dat we misselijk werden van alle rondjes die ze reed en Sas heeft Marjan en Manon een plat hoofd bezorgd toen we een heeeeeel klein beetje te snel over een kuil reden. Ha ha ha wat hebben we een lol!!!!!!

En verder hebben we zo ongelooflijk veel meegemaakt: geslapen op het dak van een herberg onder de sterrenhemel, gezwommen met vliegende vleermuizen, het einde van de Ramadan gevierd en jemig, nog zo veel meer. Als afsluiting zijn we gisteren met Josien (een van onze reisgenoten) en de chauffeurs uit eten gegaan in een erg leuk restaurantje. We zullen ze erg missen!

Vooruit, we sluiten nu maar dit mailtje en gaan nog even genieten van onze laatste uurtjes in de sprookjesstad Sana'a.

Tot morgen (voor wie ons op Schiphol op komt halen) of tot binnenkort!
Ma'a Salama!

Sas, Marina, Marjan & Manon

Nog steeds helemaal weg van Jemen!

Mail van dinsdag 17 oktober, Ta'izz

Hallo!

Hier zitten we dan in mooiste land van het Midden-Oosten, zo niet van de hele wereld.

Elke dag weer moeten we onszelf in de armen knijpen omdat we bijna niet kunnen geloven dat we hier echt zijn. We doen iedere dag zoveel indrukken op, dat 1 dag wel 3 dagen lijkt. Ook ons Nederlands lijdt eronder: knillende trieën, we zetten foto's op de deur, hebben het over douchepapier in plaats van toiletpapier en zaklantaarns noemen we verrekijkers. Maar ons Arabisch gaat er met de dag op vooruit, mede dankzij onze ontzettend leuke en lieve chauffeur van onze jeep: Rashid (Rickie met z'n sikkie).

Het landschap is zo overweldigend en zo imponerend dat we er geen woorden voor hebben. Dit is het sprookje van 1001 nacht in het echt.

Jullie kunnen binnenkort heel veel adoptiekaartjes verwachten, want we adopteren zo ongeveer alle kinderen die we hier tegenkomen. Zo mooi, leuk en lief zijn ze.

Ons eerste bergdorp was Shihara waar we naar toe zijn gereden onder begeleiding van militairen met mitrailleur. Vanaf de voet van de berg moesten we achterin een open pick-up truck staan omdat zelfs de jeeps deze steile en gevaarlijke en hobbelige 'weg' niet aan konden. Daarboven verbleven we in onze eerste funduq: grote slaapzaal met matjes en dekens. Als we daar naar de wc gingen, kwam je ontlasting via het doucheputje weer naar boven! We hebben daar dus niet gedoucht - als er al water was.

In onze funduq in Menakha hebben we 2 dolkendansen en qatsessies gezien. Errug leuk!!! Voor diegenen die niet weten wat qat is: stel je een ficus voor, daar snij heel veel takken vanaf, die rol je in rood plastic en dat neem je onder je arm of achter je dolk mee naar de mafrasj, de gezamenlijke qatkamer. Daar ga je als volwassen man onderuit liggen en je ficus kauwen. Al die blaadjes kauwen ze fijn en die stoppen ze in hun wang. Na een uurtje of vier beginnen dan de hallucinerende eigenschappen te werken. Het is echt geen gezicht! Marjan, Saskia en Marina hebben het ook geprobeerd: niet te vreten! Het smaakt naar plant.

We zitten nu in Taiz, langzaam verlaten we de bergen in het westen en gaan we naar warmere oorden. Hopelijk hebben ze daar echte koffie, want die troep uit Jemen is niet te zuipen!Het alcoholvrije bier daarentegen smaakt met een beetje fantasie heel erg lekker.

Voor wie bezorgd is: alle ruggen hebben de bergwandelingen, de dunne slaapmatjes in de funduqs en de hobbelige wegen door rivierbeddingen vooralsnog overleefd.

Hopelijk komen we in Aden weer een internetcafeetje tegen en zullen we jullie weer mailen.

Ma'a salama!
de fab four met prachtige hennahanden (wat zullen de Beatles trots op ons zijn!)

Klik hier voor onze 3e (en laatste) vakantiemail

Groetjes uit het land van duizend sprookjes!!

mail van dinsdag 10 oktober uit Sana'a:

Lieve iedereen,

het voelt ontzettend raar om hier achter een pc te zitten en jullie te mailen. We zijn nu namelijk beland in het sprookje van 1001 nacht en het is allemaal zo ongelooflijk mooi en vriendelijk en mooi en vriendelijk en zo mooi en echt vriendelijk....!!!

De mensen hier zijn ontzettend fotogeniek en iedereen heet ons welkom. De reisgidsen vertellen je dat je mannen niet in hun ogen aan mag kijken en dat vrouwen je zullen vermijden. Echter, onze ervaring zijn heel anders. Iedereen lijkt zo trots te zijn dat wij naar hun land willen komen - ze stellen de vragen die je op zich in zoveel andere landen ook tegenkomt (what's your name, where you from?) maar het voelt hier zo oprecht. Ze spreken meer engels dan we hadden verwacht en verder willen ze vooral ook moeite doen om ons te verstaan en zich verstaanbaar te maken. Zo kwamen we een uurtje geleden bijv. een ontzettend lief, charmant oud opaatje tegen dat helemaal weg was van Marjan en geen woord Engels sprak, maar wel duidelijk maakte wat goede en slechte kwaliteit qat is, wat voor effect het op je heeft enz. Even later kwam hij terug met zijn 2 volwassen zonen die hij trots aan Marjan liet zien. Ze twijfelt nog welke van de twee het gaat worden, ze zagen er beiden erg aantrekkelijk uit!!

Verder hebben we alle kindertjes in Sanaa gesproken, stickertjes uitgedeeld, gezwaaid, nog eens gezwaaid en handkusjes uitgedeeld. Iedereen staat op de foto en zelfs vrouwen die van top tot teen in het zwart gehuld zijn, stappen op ons af om ons welkom te heten en willen zelfs op de foto. Zo ontzettend hartverwarmend om mee te maken, echt heel leuk!!

De groep daarentegen is nog even wennen. Maar goed, we vermaken ons wel met ons viertjes. Vandaag hoorden we dat er 4 mensen in een jeep kunnen, dus ons reisgezelschap tijdens de reisdagen is in ieder geval super, ha ha. Wij hoeven ons namelijk niet op te splitsen als we het niet zelf willen (en we denken niet dat we dat willen).

Het eten tot nu toe is super, vanmiddag werd er in ons hotel een lunch geserveerd omdat het niet overdag buiten kan (vanwege de ramadan). We kregen zelfs (lekker) alcohol vrij bier erbij!! Verder hebben we erg gelachen om onze pogingen om in kleine steegjes achteraf een muesli reep naar binnen te werken of zoute drop, want dat kunnen we nu echt niet maken om dat pontificaal op straat te doen. M, M & S zijn de enige drie rokers in de groep en kunnen dat ook niet op straat doen.

Morgen gaan we naar Shihara (onze reisroute is iets aangepast zodat we aan het einde nog een volle dag Sanaa over houden; alle dagen schuiven dus eentje naar voren). We hebben trouwens besloten om deze keer geen ansichtkaarten te sturen omdat ze gewoon niet over schijnen te komen. Maar we komen vast nog heel veel internet cafeetjes tegen. Moet je wel tot 's avonds laat wachten, want overdag is alles gesloten vanwege de ramadan. Zo was het afgelopen nacht om 4 uur 's ochtends drukker en lawaaieriger dan vanochtend om 10 uur.

Wij gaan dus nu verder genieten van het straatleven dat weer op gang is gekomen en van het sprookje dat Jemen heet. Marjan is nu voorzien, nu de rest van ons nog :-))))))

Heeeeeeeeel veel groetjes,
Marjan, Marina, Manon & Sas

Klik hier om naar onze 2e vakantiemail te gaan

10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1.... Jemen!!!

Hallo en welkom op onze Jemen pagina!!! Nog maar een paar nachtjes nu en dan vertrekken we naar het land dat door andere reizigers omschreven is als Arabia Felix (het Gelukkige Arabië) of Een Groot Openlucht Museum. Wij hebben erg veel zin dit land met eigen ogen te kunnen zien!!

Voor foto's van onze vakantie kun je hier terecht!

Op deze pagina kun je van alles over onze reis vinden. We verwachten zeker niet dat je alles gaat lezen en er volgt géén mondelinge overhoring na onze vakantie... :-)

Je kunt onderaan beginnen (dat zijn de berichten die we als eerste geschreven hebben) en lezen wat je aandacht trekt, en anders geven we hierbij een selectie van wat misschien het meeste aanspreekt: onze reisroute bijvoorbeeld, of waarom we onszelf de Fab Four hebben genoemd. Op deze pagina vind je wat beknopte informatie over het land en haar geschiedenis. Verder staan er wat achtergrondstukjes over de positie van vrouwen in Jemen, de onlangs gehouden verkiezingen (en de uitslag) en natuurlijk de Ramadan, die tot 23 oktober duurt. En tot slot kun je je pc opsieren met een prachtige screensaver of luisteren naar Jemenitische muziek.

We zullen in ieder geval in de eerste dagen vanuit de hoofdstad Sana'a e-mailen en hopelijk komen we daarna ook nog af en toe internetcafé's tegen - reken echter niet op al te veel berichtjes, want het is a) geen rijk land (ze hebben wel andere dingen om zich druk om te maken dan het verschaffen van toegang tot internet) en b) we komen vooral in kleinere plaatsjes.

Fanmail en andere leuke berichtjes voor ons kun je achterlaten door op het woord 'comments' te klikken onderaan dit stukje (ze worden dan automatisch doorgestuurd naar ons hotmail adres) of door gewoon een mailtje te sturen natuurlijk. We vinden het erg leuk om tijdens de vakantie van jullie te horen!!

veel groetjes,
Sas, Marjan, Marina & Manon