Nog steeds helemaal weg van Jemen!

Mail van dinsdag 17 oktober, Ta'izz

Hallo!

Hier zitten we dan in mooiste land van het Midden-Oosten, zo niet van de hele wereld.

Elke dag weer moeten we onszelf in de armen knijpen omdat we bijna niet kunnen geloven dat we hier echt zijn. We doen iedere dag zoveel indrukken op, dat 1 dag wel 3 dagen lijkt. Ook ons Nederlands lijdt eronder: knillende trieën, we zetten foto's op de deur, hebben het over douchepapier in plaats van toiletpapier en zaklantaarns noemen we verrekijkers. Maar ons Arabisch gaat er met de dag op vooruit, mede dankzij onze ontzettend leuke en lieve chauffeur van onze jeep: Rashid (Rickie met z'n sikkie).

Het landschap is zo overweldigend en zo imponerend dat we er geen woorden voor hebben. Dit is het sprookje van 1001 nacht in het echt.

Jullie kunnen binnenkort heel veel adoptiekaartjes verwachten, want we adopteren zo ongeveer alle kinderen die we hier tegenkomen. Zo mooi, leuk en lief zijn ze.

Ons eerste bergdorp was Shihara waar we naar toe zijn gereden onder begeleiding van militairen met mitrailleur. Vanaf de voet van de berg moesten we achterin een open pick-up truck staan omdat zelfs de jeeps deze steile en gevaarlijke en hobbelige 'weg' niet aan konden. Daarboven verbleven we in onze eerste funduq: grote slaapzaal met matjes en dekens. Als we daar naar de wc gingen, kwam je ontlasting via het doucheputje weer naar boven! We hebben daar dus niet gedoucht - als er al water was.

In onze funduq in Menakha hebben we 2 dolkendansen en qatsessies gezien. Errug leuk!!! Voor diegenen die niet weten wat qat is: stel je een ficus voor, daar snij heel veel takken vanaf, die rol je in rood plastic en dat neem je onder je arm of achter je dolk mee naar de mafrasj, de gezamenlijke qatkamer. Daar ga je als volwassen man onderuit liggen en je ficus kauwen. Al die blaadjes kauwen ze fijn en die stoppen ze in hun wang. Na een uurtje of vier beginnen dan de hallucinerende eigenschappen te werken. Het is echt geen gezicht! Marjan, Saskia en Marina hebben het ook geprobeerd: niet te vreten! Het smaakt naar plant.

We zitten nu in Taiz, langzaam verlaten we de bergen in het westen en gaan we naar warmere oorden. Hopelijk hebben ze daar echte koffie, want die troep uit Jemen is niet te zuipen!Het alcoholvrije bier daarentegen smaakt met een beetje fantasie heel erg lekker.

Voor wie bezorgd is: alle ruggen hebben de bergwandelingen, de dunne slaapmatjes in de funduqs en de hobbelige wegen door rivierbeddingen vooralsnog overleefd.

Hopelijk komen we in Aden weer een internetcafeetje tegen en zullen we jullie weer mailen.

Ma'a salama!
de fab four met prachtige hennahanden (wat zullen de Beatles trots op ons zijn!)

Klik hier voor onze 3e (en laatste) vakantiemail