Foto's Manon

Alstublieft!:

Tijdens de Ramadan hingen alle winkels vol feestjurkjes - elk meisje draagt tijdens het suikerfeest namelijk zo'n prachtig prinsessenjurkje; de jongens lopen in nieuwe colbertjasjes (en de kindertjes met wat vlottere ouders dragen 'gewoon' leuke kleding waar je geen kiespijn van krijgt)

Uitzicht over de bergen, terrassen en valleien bij het noordelijke bergdorpje Shihara.

Onze funduq in Kaukabam. Een kamer, dunne matrasjes, je eigen lakenzak en als het nodig is (en dat is het zeker, in de bergen) krijg je een deken. Eenvoudig gemeenschappelijk sanitair (zeker hier: als je naar het toilet ging, zag je vervolgens je ontlasting via het doucheputje naar boven borrelen - erg smakelijk) en een ruimte waar je gemeenschappelijk kunt eten. Veel stelt het niet voor, maar voor af en toe een nachtje is het prima te doen (om in het volgende hotel gelukkig weer lekker uitgebreid te kunnen douchen!!)

Miss Wadi - lunchstop in een droge rivierbedding op weg naar ik denk Taiz. Een plaatselijk jongetje deelde bloemetjes uit aan de dames in het gezelschap.

Amin laat zien dat een traditionele Jemenitische 'rok' (futa) prima te combineren is met Hollandse merkkleding en Hassan doet alsof hij uit een palmboom groeit ;-)

Als je denkt dat dit er niet uitziet, dan geven we je geen ongelijk. Dit is een foto van ons "vet cool restaurantje" in Taiz. Tijdens de Ramadan zijn de restaurantjes van 6-7 open, daarna is er niets meer te krijgen. Wij werden hier met z'n zessen naar het dakterras helemaal boven gebracht en hadden daar een magnifiek uitzicht over de stad. Het eten was ook prima te doen (draadjesvlees ipv de eeuwige kip). Ze hadden wel een afzuigkap, maar die werkte niet zo goed en je wilt niet weten hoe ongelooflijk vet alles was - de ramen, traptredes, muren... echt alles! Wonder boven wonder hebben we geen darmklachten hieraan overgehouden en we zijn zelfs ongeschonden de glibberige trappetjes afgekomen. Absoluut een vet restaurant! :-)

Boven en onder: nergens in Jemen loop je alleen over straat. Zelfs als je denkt dat een stadje uitgestorven is, hoef je maar naar boven te kijken of je ziet overal kindertjes uit ramen hangen, 'sura! sura!' ('foto! foto!') roepend.

Stel: je favoriete president heeft de verkiezingen gewonnen, het is net Onafhankelijkheidsdag geweest én het is Suikerfeest - dan is het natuurlijk volstrekt logisch dat je de Vader des Vaderlands in de bloemetjes zet.
Je kunt niet naar Jemen gaan en geen Jambiya kopen natuurlijk. De kalashnikov markt hebben we helaas moeten missen, maar geen douaneambtenaar in Nederland die moeite heeft met het invoeren van dolken, gelukkig.