Afsluiting/welkom

Voor wie al een tijdje deze blog bezoekt, dit berichtje wordt waarschijnlijk voorlopig het laatste nieuwe bericht. We denken nog heel veel aan Jemen terug, maar nieuwe berichtgevingen over de vakantie zijn er niet echt meer te verzinnen en het vat "grappige internet links die iets met Jemen/onze vakantie te maken hebben" begint wat uitgeput te raken. Voor wie nieuw is: welkom! Op deze blog hebben we een aardige hoeveelheid materiaal verzameld m.b.t. onze reis naar Jemen afgelopen oktober (2006). In de kolom rechts staan enkele handige links om je wegwijs te maken door deze blog - rechtstreekse links naar onze reisverslag-mails bijvoorbeeld, of een selectie van onze foto's van dit schitterende land. En via deze link kom je terecht bij het wie-wat-waarom van onze reis, achtergrondinformatie over Jemen en haar geschiedenis, de zin/onzin van gijzelingen en nog heel veel meer.

Mocht je zelf van plan zijn dit land te bezoeken - doen!!! Kies wel zorgvuldig je reisorganisatie/route: los van onze eigen tegenvallende ervaringen met Djoser (organisatie en reisbegeleider nogal matig), zijn er best grote verschillen tussen de routes van de diverse organisaties. Djoser propte in onze reis wel erg veel plaatsen en lange reis-afstanden in een (te) kort programma; Koning Aap had in 2006 daarentegen een langere reis die ongeveer hetzelfde aandeed in een rustiger tempo (geen idee of die nu ook nog bestaat, nu ze voor meer comfort-reizen kiezen en daarmee op een andere doelgroep mikken); en Rosetta heeft traditiegetrouw een 19-daagse reis die helaas wel het prachtige Shihara overslaat, maar absoluut beter uitgekiend is en het mooie-maar-niet-overweldigende Zuid Jemen eerst bezoekt voordat je naar het imponerende-adembenemende Noord Jemen gaat.

En dan gaan wij verder nadenken over onze volgende vakantiebestemming... Het gaat onmogelijk worden Jemen te overtreffen - waar vind je elders zulke adembenemende bergdorpen, écht prachtige landschappen en vergezichten en ook nog eens zulke gastvrije, hartelijke, verwelkomende mensen?? Hopelijk kunnen we over niet al te lange tijd (2008?) naar Jemen terug om met name Sana'a en de bergdorpen in Noord Jemen nogmaals te bezoeken. Insha'Allah!

Nieuw boek over Jemen

Boekenbonnen gekregen van de Sint of Kerstman? Er is net een herdruk verschenen van een nieuwe roman (2005) die zich afspeelt in Jemen:

"When Vivien Quish arrives in the mystical city of Sanaa, she hopes to redeem her ruined dream of being a great traveller. The last thing she expects is to become embroiled in a passionate affair. And the last thing she needs is to fall in love?
Vivien's mind is overflowing with stories about Yemen, land of the mythical Queen of Sheba. But try as she might, she just cannot stop herself falling for charismatic anthropologist Christian Linklater.
Though Christian doesn't know it, their lives are already entangled, and Vivien is sure they can have no future together.
In the stinging heart of the Yemeni desert the two great love affairs of Vivien's life - with a man and with a country - are challenged to their limits and she must rediscover the spirit she thought she had lost as a very young woman. But it is only when Christian is in danger of being a victim of the clash between east and west, on the eve of the Iraq War, that she is finally forced to stop playing it safe.
Like Nowhere Else is a beguiling and compelling story about a woman dismantling her past in order to chose her future."

Recensie van Al-Bab.com (de Brits-Jemenitische gemeenschap):

I was asked to look at this one because it was set primarily in Yemen. I was a little wary, as I do not normally read romantic fiction. However, I felt drawn into the book from the start. The author, the daughter of an Irish diplomat, knows Yemen well and her descriptions of its scenery and atmosphere fully reflect this. For me, the love story became just a thread to connect all the sights, smells and feelings which the country evokes.
Her observant eye notes the men waiting outside Bab al-Yemen with their paint rollers, and the changing colours of Jabal Nuqum, and to anyone who has visited Yemen her vivid descriptions of people and places will bring back nostalgic memories.
I would therefore thoroughly recommend Like Nowhere Else for the picture it paints of Yemen – and if you enjoy love stories then here you have an added bonus!

Het schijnt als verhaal zelf een spannend boek te zijn, met veel onverwachte wendingen. Onder andere te koop via Bol.com en Amazon UK.

Brons!!

Voetballen kunnen ze niet (ze hebben wel vorige maand met 2-1 van India gewonnen, maar dat zegt natuurlijk helemaal niets), maar Jemen heeft vandaag een bronzen medaille behaald op de Asian Games! In Atletiek misschien, of zwemmen? Nee, met wushu.

Wushu? Jawel, Naji Al Ashwal is Jemen's grootste talent in deze Chineze vechtsport die een soort variant van Kung Fu is. Bij de Olympische Spelen van 2008 in Beijing zal het als sport geintroduceerd worden, maar het is nog niet opgenomen als officiele olympische sport.

Maar hulde voor Naji, die zijn land nu op de medaille lijst heeft geplaatst! Jemen neemt daarmee voorlopig de 33e plaats in van 47 deelnemende landen. Het zal niet verbazen dat de top 3 bestaat uit: China, Japan en Zuid Korea.

Moviestar, moviestar

Zoals jullie al gemerkt hebben, is er een wereld aan videofilmpjes mbt onze reis op YouTube te vinden. Voor wie het leuk vindt meer bewegend beeld van het land te zien (toeristische beelden, Arabische muziek enz.), we hebben een collectie verzameld die hier te vinden is.

Veel kijk-plezier gewenst!

laatste nieuws en zo

We hadden hier graag wat leuk nieuws over Jemen verteld, zoals dat ze een medaille hebben gewonnen bij de 15e Asian Games die nu in Doha (Qatar) gehouden worden. Maar helaas, tot nu heeft zelf Jemen's grootste Taekwondo specialist nog geen plakaat voor zijn land behaald en met tafeltennis zijn ze letterlijk van tafel geveegd door de Chinezen in de voorrondes nog voordat de Spelen officieel begonnen.

Een paar weken terug heeft Jemen wel $4,73 miljard aan extra donorgelden toegezegd gekregen van zowel Westerse als Arabische landen voor de komende jaren. Het bleek dat met name het Westen minder geld aan Jemen geeft dan vele Afrikaanse landen, terwijl het land qua ontwikkeling vergelijkbaar is. Op deze pagina beelden van de persconferentie, waarbij president Saleh om 4 min 6 "shukran" (dankjewel) zegt. Kun je ook doen alsof je Arabisch verstaat! ;-)

Verder ook nog leuk om te melden dat de Duitse Ambassade afgelopen maand het 10e Europese Film Festival in Sana'a heeft georganiseerd, met films uit de verschillende Europese landen die ambassades en consulaten in Jemen hebben. Toegang tot alles films was gratis en de Nederlandse inzending was... Shouf Shouf Habibi!


Genoeg 'echt' nieuws... hier nog een muziekclip van een nummer dat Rasheed veel draaide in de auto. Nancy Ajram (spreek uit: Agram) is een Libanese zangeres die een paar jaar terug een talentenwedstrijd op tv won. Ze is immens populair, mogelijk zowel vanwege haar topless foto's als haar liefdadigheidsconcerten voor Libanese en Palestijnse kindertjes. Afgelopen maand heeft ze nog opgetreden in zowel Parijs als Berlijn. Bovenstaande clip bevat de Engelse vertaling van dit zeer gevoelige nummer... Zo af en toe is het niet onaardig, een heel cassettebandje vol Nancy was ons steeds iets te veel!

Vakantie herinnering

Het klinkt waarschijnlijk vreselijk om in je vakantie rond 5 uur 's ochtends gewekt te worden door de oproep tot het gebed. Maar gelukkig hebben de meeste muezzins een goede zangstem en als toerist kun je daarna nog lekker even doorslapen. En soms zijn ze ronduit grappig, zoals wanneer het een cassettebandje is dat hapert of de muezzin er na de Ramadan gewoon geen zin meer in heeft en op z'n quasi-plat-amsterdams "akbar allah" op verveelde toon herhaalt. :-)

Een paar weken terug tijdens een herhaling van Michael Palin's reis door de Sahara kwam een geweldige wekker voorbij in de vorm van een moskee, met als alarm geluid de oproep tot het ochtendgebed. En wat blijkt, diezelfde wekkers zijn ook in Nederland te koop! Typ "moskee wekker" in een willekeurige zoekmachine en je vindt ze geheid.

En dan ga ik alvast genieten van mijn bestelling, die hopelijk binnenkort arriveert - de kleur past mooi bij mijn slaapkamer, of ik de wekker daadwerkelijk zal gebruiken laat ik nog even in het midden...

Een dag uit het leven van....

... Fulla, de Arabische Barbie. Gewoon omdat het te leuk is om hier niet te laten zien! :-)

TV Reclame voor Jemen

Dit is schijnbaar uitgezonden op BBC World en Al Jazeera - come to Yemen!

Jemen's Next Top Model

Een spannende afval race waarin 16 Nederlanders en 3 Belgen strijden om de titel van Jemen's Next Top Model M/V. Wie poseert het beste op een kameel? Hoe vergaat het onze kandidaten wanneer zij belaagd worden door twintig "sura!" schreeuwende kindertjes? En dan presenteren we nu met trots de winnaars van de Beste Woestijnpose: Marjan & Rudy!!

beide foto's genomen door reisgenoot Dirk

En hier een mooie opname van een foto stop. Drie van de chauffeurs bespreken hoe ze verder gaan rijden danwel wat de laatste ergernissen zijn mbt chauffeur nr. 5 (die iets verder op alleen loopt). Zo te zien is het bijna tijd om weer in de auto te stappen - Marjan puzzelt nog wat met haar fototoestel en sommige reisgenoten lijken niet echt haast te maken met terugkeren naar de auto's. O ja... prachtig landschap!! :-)

Zoek de 10 verschillen

De "grote" toeristengolf naar Jemen vond plaats in de jaren '90 en daarna is het eigenlijk heel lastig gewest om naar Jemen te reizen. Het begint nu pas weer een beetje op gang te komen. Dat betekent dat onze reisgidsen uit eind jaren '90 stamden en veel van de foto's die je op internet kunt vinden ook. En dan wil er nog wel eens wat veranderen.

Zo was er bijvoorbeeld tot 5 jaar geleden geen vuilnisophaaldienst in Sana'a, wat betekent dat de jaren '90-toeristen een enorme troep in de stad aantroffen. We hebben inderdaad erg veel afval in Jemen gezien, vooral de rode plastic zakjes waar het qat in gewikkeld wordt stemde erg treurig: de bergen en struiken zijn er mee bezaaid. Maar kijk eens wat wij in Sana'a op onze eerste dag zagen:

Inderdaad, een vuilnisophaalwagen!

Rondom de Oude Stad van Sana'a stroomde vroeger een echte rivier, die zich tegenwoordig meestal beperkt tot een laagje stromend water in de regentijd en daarbuiten droog is. De rivierbedding is nu geasfalteerd en wordt gebruikt als ringweg. Zo niet een paar jaartjes terug. Zoek de 10 verschillen:

1999: Sana'a met modder-ringweg:

2006: De ringweg zoals wij hem meemaakten:

2005: En na een lekker regenbuitje ziet het er tegenwoordig zo uit (bij een fikse regenbui spoelen er nog wel eens auto's weg):

Marib is een plaatsje aan de rand van de woestijn. Men denkt dat de koningin van Sheba hier haar rijk heeft gevestigd, tig eeuwen geleden. Er zijn zelfs hele oude, mooie opgravingen gevonden. Kijk maar, dit is waar we ons op verheugd hadden (beelden uit 1993):

Maar nee, men besloot er een hek omheen te zetten. Komt nog eens bij dat bovenstaande foto (en zo zijn er nog vele andere te vinden in de reisgidsen en op internet) suggereren dat er een heel terrein met opgravingen te vinden is. Niet dus. Er zijn twee (2 ja, niet meer) van deze omheinde plekken met een rijtje zuilen. Tja. Vandaar onderstaande 'artistieke' foto... ;-)

Met dank aan een drietal online reisverslagen van Jemen - voor wie meer wil zien en lezen over Jemen, deze, deze en deze website zijn zeker de moeite van een bezoekje waard!

Foto's Ineke en Lilian

Onze reisgenoten Ineke en Lilian hebben ook nog een paar hele leuke foto's toegemaild. Komen ze!:

Een moskee ergens onderweg van... Seyun naar Al Mukalla? Tja, het nadeel van al die fotostops onderweg is dat we veelal uitstapten zonder te weten waarom of wat er zo bijzonder was en dan blijven ze niet zo hangen, zeg maar. Het was wel niet te harden heet deze dag, want de moskee bood het enige strookje schaduw op dat moment en ik hoopte maar dat degenen die foto's wilden maken ermee konden leven dat ik er dan ook op kwam te staan... ;-)

Wat doe je als je in de woestijn een man met een kalashnikov tegenkomt? Achterop z'n jeep springen, mee de zandduinen op en dan innig gearmd met hem poseren natuurlijk!! Hoewel... het ziet er een beetje uit alsof hij Marina probeert te wurgen!

Bijzonder prachtige foto van Hassan in een contemplatieve bui (foto genomen in de mafrasj - gezamenlijke ruimte/qatruimte - van Menakha)

Kijk... dit is nou een fotostop: iedereen stapt uit de jeep, loopt maximaal 5 meter en neemt dan op 3 passen afstand van elkaar dezelfde foto. Reizen door Jemen Neckermann-stijl. (dit is o.a. waarom we absoluut Jemen als vakantiebestemming aanbevelen, maar dan met Rosetta of Koning Aap ipv Djoser!)

The Road to Shihara. Staande achterop een pick up, een steile afgrond aan je zij en je vooral heel stevig vasthouden aan de stangen zodat je bij elke kuil en hobbel niet uit de laadbak flikkert. Ondertussen schoof onze baggage voor die nacht alle kanten op om hoe dan ook in de weg te liggen. En dat iets van een uur, anderhalf uur lang. Lachen, veel lachen, echt veel lachen... want anders moest je toegeven dat het toch best wel spannend was...

vakantie is goed

Een open deur natuurlijk, maar hier fotografisch bewijs dat vakanties zichtbaar goed doen.

Before (Schiphol, maandag 9 oktober om 8.30 's ochtends) :


After (na 17 dagen gastvrijheid, allervriendelijkste mensen, adembenemende uitzichten en zelfs na een autorit van 13+ uur) :

Dus mochten we er in de nabije toekomst weer wat bleekjes uitzien... we vragen echt niet zo heel erg veel hoor! :-)

Jemenitische Barbie

Jemen is niet echt een souvenir land - je hebt natuurlijk de traditionele dolken (jambiya's) en er zijn sporadisch winkeltjes die Jemenitische honing of noga verkopen maar daar blijft het ongeveer bij.
Geen souvenir, maar wel een super leuk cadeau daarentegen is Fulla, de Arabische concurrente van Barbie. Voor Manon ook al een hoogtepunt van de vakantie, maar meisjes van 8 maak je er helemaal bij mee, getuige dit erg leuke verhaaltje van Marjan:

Donderdagavond heb ik Marin haar Fulla gegeven, samen met de hennahanden (handtatoeages noemde zij ze eerst).
Toen ik vertelde dat alle meisjes en vrouwen in het Midden-Oosten hun handen met henna versieren als het feest is, bijvoorbeeld het Suikerfeest, zei zij meteen: "O, je bedoelt aan het einde van de ramadan." En ik hoefde haar heus niet vertellen wat dat was hoor, want dat had ze op school gehad. Kijk, dat scheelt een hoop uitleggen als kinderen dat soort dingen gewoon op school leren - wel heel goed trouwens.

En bij de Fulla uitgelegd dat wij in het Westen, in Europa, Barbie hebben en in het Midden-Oosten de meisjes spelen met Fulla's.
De volgende ochtend heeft ze zowel de hennahanden als de Fulla mee naar school genomen. Thuis en onderweg naar school hadden ze nog geoefend: "Waar komen die hennahanden en Fulla vandaan?" "Uit Jemen en dat ligt in het Midden-Oosten."
Op het schoolplein vroegen al een paar kinderen aan haar wat dat waren en toen zei ze dat ze niet zo nieuwsgierig moesten zijn, dat ze dat wel zou vertellen in het kringgesprek.
En in het kringgesprek heeft ze dus uitgebreid lopen pochen over Marjan ("dat is mijn tante") die in Jemen is geweest en deze Fulla voor haar heeft meegenomen, en daar spelen alle meisjes in het Midden-Oosten mee en die henna - dat doen ze in Jemen met het Suikerfeest. En dat is echt waar, want Marjan heeft het zelf gezien.

En eerlijk is eerlijk, Barbie is eigenlijk maar een saai meisje als je Fulla ziet! Zie ook het leuke achtergrondverhaal over Fulla op wikipedia.

Foto's Marcel

En hier nog een paar erg leuke foto's genomen door onze reisgenoot Marcel.

Amin begrijpt nog niet helemaal hoe dat dansen-Westerse-stijl gaat, maar heeft een hoop lol. Was dit weer eens een moment dat Hisham Abbas uit de speakers schalde? :-) Volgens mij staat de rest van de groep op de achtergrond een foto te nemen van een totaal zwart gesluierde vrouw met een punthoed van stro (typische klederdracht van deze streek). Ze hadden haar zo ongeveer ge-cornerd zodat ze niet anders kon dan toelaten dat ze gefotografeerd werd. Wij hadden iets andere opvattingen dan veel van onze reisgenoten over de ethiek van fotograferen, zeg maar.

Dat er bedelaars in Jemen zijn, is niet zo heel erg verwonderlijk. Deze dames pakten het best leuk en ondernemend aan door ons te wijzen op het feit dat het Ramadan was en men dus juist in deze maand 'verplicht' is geld te geven.

De Jemenitische versie van het standbeeld van de kleine zeemeermin.

De aller-aller-allerlekkerste maaltijd van de hele vakantie! Marcel (rechts voor) had het restaurantje 's middags al gevonden (in het dorpje Menakha) en de kok heeft waarschijnlijk extra zijn best gedaan. Uiteindelijk was het 'gewoon' weer eens kip met rijst, groenten en brood, maar dan ook echt heel erg goed klaargemaakt.

Met Marcel, Josien en Ineke in de pick-up op weg naar Shihara. Onze jeeps hadden ons onder in de vallei gebracht. Daar moesten we onze grote bagage achterlaten en konden we alleen onze spullen voor de overnachting meenemen. Vervolgens moesten we achterin de laadbak van de pick-up gaan staan en was het iets van een uurtje steil omhoog rijden over een onverharde weg. Laten we het erop houden dat we vooral veel gelachen hebben om het zo iets minder spannend voor onszelf te maken... maar een onvergetelijk avontuur was het zeker!

Foto's Marina

Nou, nu hebben we toch wel een aardige selectie van onze ca. 1500 foto's, niet waar? De rest kunnen jullie op afspraak bij ons komen kijken (vergeet niet je slaapspullen mee te nemen en wat dagen vrij te regelen want het wordt een lange zit ;-) )

Alle kinderen in Jemen waren ongelooflijk schattig, maar aan kindertjes als deze kon je zien hoe arm het land nog is. Pluizig haar, vliegjes, vaak ook vlekkerige gezichten als gevolg van vitaminetekort - en er waren helaas veel van dit soort kindertjes.

Voor onze 'bescherming' reed op het traject Sana'a - Shihara en in de omgeving van Marib (woestijn) een militair escorte mee. Deze jochies van 16 jaar met hun kalashnikovs en mitrailleur waren echter eerder een lachwekkend gezicht dan dat ze ons een gevoel van veiligheid gaven. Lieve jongens hoor, daar niet van, maar of ze echt actie hadden ondernomen in geval van nood...?
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie heeft de mooiste henna hand? We laten het aan jullie over om te raden welke hand van wie is (hand nr. 5 is van reisgenote Josien). Onze handen werden overigens beschilderd door 2 zussen van een jongen die in de funduq van Menakha 'werkte'. Zijn ene zus was 20, op haar 14e getrouwd en had inmiddels 6 (zeer schattige) kinderen. Haar eigen handen zagen er nog heel 'jong' uit, maar haar gezicht was al aardig 'geleefd'.

Gewoon omdat een vrouw in het zwart gesluierd is, wil nog niet zeggen dat ze niet ontzettend hartelijk en verwelkomend is en ook niet dat ze niet op de foto zou willen. Sterker nog, deze foto is alleen genomen omdat de twee dames op ons afstapten met dit verzoek. Weer wat vooroordelen die lekker niet kloppen!

Het suikerfeest duurt 4 dagen en gedurende al die dagen zagen we prachtig uitgedoste kinderen op straat lopen. Echt een feest om te zien.

Ons Abbey Road moment midden in de woestijn. De Beatles kunnen trots op ons zijn!

Een erg leuke familie in Sana'a. De vrouw naast Marina wist eerst niet of ze wel op de foto wilde, maar haar zoon moedigde het aan en stiekem vond ze het eigenlijk ook wel erg leuk.

Komen we aan bij het hotel in Seyun, was het zwembad nog leeg! Gelukkig hebben ze meteen de kraan voor ons opengedraaid - 't is wel erg decadent midden in de woestijn, maar na een rit van 12 uur de dag ervoor was het heerlijk om het een dagje rustiger aan te kunnen doen en even bij te tanken. Het was tenslotte ook nog vakantie. :-) 's Avonds vlogen er grote vleermuizen over het zwembad - zag er erg mooi uit!

Ach ja, beetje toeristisch moment in de woestijn op de rit terug van Sif naar Sana'a. We kregen een kopje thee aangeboden en het was een hele klus om dat op te drinken met zo'n doek voor je mond. Je krijgt het ook erg benauwd met zo'n lap voor je gezicht - lekker synthetisch materiaal, dat heeft vast geen vrouw bedacht!

Foto's Manon

Alstublieft!:

Tijdens de Ramadan hingen alle winkels vol feestjurkjes - elk meisje draagt tijdens het suikerfeest namelijk zo'n prachtig prinsessenjurkje; de jongens lopen in nieuwe colbertjasjes (en de kindertjes met wat vlottere ouders dragen 'gewoon' leuke kleding waar je geen kiespijn van krijgt)

Uitzicht over de bergen, terrassen en valleien bij het noordelijke bergdorpje Shihara.

Onze funduq in Kaukabam. Een kamer, dunne matrasjes, je eigen lakenzak en als het nodig is (en dat is het zeker, in de bergen) krijg je een deken. Eenvoudig gemeenschappelijk sanitair (zeker hier: als je naar het toilet ging, zag je vervolgens je ontlasting via het doucheputje naar boven borrelen - erg smakelijk) en een ruimte waar je gemeenschappelijk kunt eten. Veel stelt het niet voor, maar voor af en toe een nachtje is het prima te doen (om in het volgende hotel gelukkig weer lekker uitgebreid te kunnen douchen!!)

Miss Wadi - lunchstop in een droge rivierbedding op weg naar ik denk Taiz. Een plaatselijk jongetje deelde bloemetjes uit aan de dames in het gezelschap.

Amin laat zien dat een traditionele Jemenitische 'rok' (futa) prima te combineren is met Hollandse merkkleding en Hassan doet alsof hij uit een palmboom groeit ;-)

Als je denkt dat dit er niet uitziet, dan geven we je geen ongelijk. Dit is een foto van ons "vet cool restaurantje" in Taiz. Tijdens de Ramadan zijn de restaurantjes van 6-7 open, daarna is er niets meer te krijgen. Wij werden hier met z'n zessen naar het dakterras helemaal boven gebracht en hadden daar een magnifiek uitzicht over de stad. Het eten was ook prima te doen (draadjesvlees ipv de eeuwige kip). Ze hadden wel een afzuigkap, maar die werkte niet zo goed en je wilt niet weten hoe ongelooflijk vet alles was - de ramen, traptredes, muren... echt alles! Wonder boven wonder hebben we geen darmklachten hieraan overgehouden en we zijn zelfs ongeschonden de glibberige trappetjes afgekomen. Absoluut een vet restaurant! :-)

Boven en onder: nergens in Jemen loop je alleen over straat. Zelfs als je denkt dat een stadje uitgestorven is, hoef je maar naar boven te kijken of je ziet overal kindertjes uit ramen hangen, 'sura! sura!' ('foto! foto!') roepend.

Stel: je favoriete president heeft de verkiezingen gewonnen, het is net Onafhankelijkheidsdag geweest én het is Suikerfeest - dan is het natuurlijk volstrekt logisch dat je de Vader des Vaderlands in de bloemetjes zet.
Je kunt niet naar Jemen gaan en geen Jambiya kopen natuurlijk. De kalashnikov markt hebben we helaas moeten missen, maar geen douaneambtenaar in Nederland die moeite heeft met het invoeren van dolken, gelukkig.

Foto selectie Sas

Sana'a by night. Deze sprookjesstad kreeg 's avonds een extra mooie aanblik door de schitterende verlichting. Alhoewel er in de oude stad 's avonds weinig te beleven viel, was het zeker de moeite waard om lekker te struinen door de idyllische steegjes.

Een aanblik van een rivierbedding die dwars door Sana'a loopt. Bij gebrek aan water wordt deze weg gewoon door dagelijks verkeer in beslag genomen.

De mafresh in Menaka waar we na een heerlijke maaltijd van wederom gebraden kip met brood en rijst, aan het genieten zijn van een heerlijk non AL-chohol (Arabische schrijfwijze op menukaarten :-) biertje. Het verbaasde ons elke keer weer hoe heerlijk zo'n alcohol-vrij biertje kon smaken.

Marina en Manon zijn aan het genieten van een heerlijk stukje brood!

Al Mahwit was het eerste dorpje tijdens onze reis waar we niet echt de schoonheid van hebben kunnen ontdekken (in tegenstelling tot wat deze foto laat zien). De sfeer was wat minder relaxed, maar desondanks was onze eerste "ga-zelf-op-zoek-naar-een-restaurant" ervaring tijdens de ramadan een onvergetelijke!

Onze eerste Qat ervaring was zichtbaar geen succes. De tranen sprongen ons letterlijk in de ogen tijdens het kauwen op de zogenaamde ficus blaadjes. Maar wie niet waagt die niet wint en we konden toch niet zomaar een oordeel vellen zonder eerst zelf een poging te wagen. Duidelijk niet voor herhaling vatbaar!

Manon die stickers aan het uitdelen is aan kinderen. Telkens weer een prachtig plaatje om te zien hoe een kinderhart snel gevuld is met een simpel stickertje...

Een foto op speciaal verzoek van Rasheed, onze chauffeur, gemaakt als aandenken. Deze zal dus zeker met de post naar hem toegestuurd worden.